ΝΕΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗΣ

H θεραπεία με PRP προσφέρει μια πολλά υποσχόμενη βιολογική λύση, για να επιταχυνθεί η επούλωση των τενόντων, των μυϊκών τραυματισμών και της αρχόμενης οστεοαρθρίτιδας, με φυσικό τρόπο, χωρίς να εμπεριέχει κινδύνους.

Αποτελεί την κορωνίδα ενός καινούργιου κλάδου της ιατρικής, που ονομάζεται orthobiologics -βιολογικές θεραπείες- και βασίζεται στην ικανότητα του ανθρωπίνου οργανισμού να θεραπεύεται με δικά του αποκλειστικά μέσα.

Το πλούσιο σε αιμοπετάλια πλάσμα (Platelet-rich plasma, PRP) αποτελεί ένα αυτόλογο προϊόν, που «παράγεται» από την επεξεργασία του πλάσματος του ασθενούς, προκειμένου τα αιμοπετάλια να αποδεσμεύσουν αυξητικούς παράγοντες.

Η διαδικασία ξεκινά με μια απλή αιμοληψία, στη συνέχεια το πλάσμα απομονώνεται από το ολικό αίμα μέσω φυγοκέντρησης και τα αιμοπετάλια «ενεργοποιούνται» με χρήση χημικών παραγόντων.

Το ειδικά επεξεργασμένο και εμπλουτισμένο πλάσμα (Platelet Rich Plasma) είναι πλούσιο σε κύτταρα, όπως βλαστοκύτταρα και ενεργοποιημένα αιμοπετάλια, καθώς και σε ενδογενείς πρωτεΐνες που ονομάζονται αυξητικοί παράγοντες (Growth Factors: TGF beta 1&2, IGF – 1 , EGF, VEGF, κα). Η έγχυσή του, τοπικά στην πάσχουσα περιοχή, βοηθά στην ταχεία αποκατάσταση της βλάβης μέσω της υψηλής αναγεννητικής και επιδιορθωτικής δράσης των παραγόντων που περιέχει. Επιπλέον, πρόκειται για ένα υποπροϊόν του ίδιου του οργανισμού και, ως εκ τούτου, στερείται επιπλοκών από τη χορήγησή του.

Η έγχυση γίνεται υπό την καθοδήγηση υπερήχου για απόλυτη ακρίβεια. Τα αιμοπετάλια συνεχίζουν την παραγωγή και έκκριση των αυξητικών παραγόντων περίπου για τις πρώτες 7 ημέρες, οπότε το έργο τους συνεχίζεται από τα μακροφάγα κύτταρα.

Η όλη διαδικασία διαρκεί περίπου μία ώρα, γίνεται στο χώρο του ιατρείου, ολοκληρώνεται στον ίδιο χρόνο και δεν απαιτείται νοσηλεία ή ειδική προφύλαξη μετά την έγχυση. Δεν υπάρχει κίνδυνος αλλεργίας ή υπερευαισθησίας, μιας και χρησιμοποιείται αποκλειστικά και μόνο το ίδιο το αίμα του ασθενούς. Μπορεί να επαναληφθεί σε μία εβδομάδα και, ανάλογα τη βαρύτητα του προβλήματος, μπορεί να φθάσει και τις πέντε εγχύσεις.

Η απενεργοποίηση των trigger points αποτελεί μέρος μιας φυσικοθεραπευτικής αγωγής και σπάνια ξεχωριστή θεραπεία, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις ένα μυοσκελετικό πρόβλημα μπορεί να οφείλεται σε συνδυασμένες βλάβες στα οστά, τα νεύρα και τους μυς. Μπορεί να ανακουφίσει τον ασθενή, σε περιπτώσεις που άλλα είδη θεραπείας δεν ήταν αποτελεσματικά ή σε περιπτώσεις που η αιτιολόγηση ενός πόνου δεν είναι σαφής, όπως πιθανώς να συμβεί σε διάφορα προβλήματα, π.χ. πονοκεφάλους, οσφυαλγία, ισχιαλγία, περιαρθρίτιδα ώμου, τενοντοπάθεια, περιορισμένη κινητικότητα, πόνους στον αυχένα, στον «παγωμένο» ώμο (δυσκαμψία ώμου και ωμοπλάτης) κ.λπ.